Eerste indrukken

Lieve vrienden,

Er zijn nu al zo'n 3 weken voorbij hier in Logan, Utah. Het begint al aardig te wennen maar sommige dingen blijven voor mij heel raar.
Maar goed, ik zal beginnen met de eerste week dat ik hier was. Ik kwam woensdag aan en ik mocht donderdag meteen naar school, het was een 10 minuten rooster, zo kon elke docent zich introduceren, wat vertellen en dan gingen we naar het volgende lokaal. De school is heel groot omdat elke leraar een eigen lokaal heeft, en iedereen heeft tegelijkertijd les zo is elk lokaal nodig. In het weekend kwam bijna de hele familie naar ons huis. Doordeweeks woon ik met mijn host mother Marilyn en mijn host broer Clay thuis. Clay is een maand ouder dan ik en gaat naar de college hier in de stad. In het weekend komt mijn host zus Deborah(25 jaar) en mijn host vader Mark thuis. Maar dat weekend kwamen ook twee andere host broers met hun vrouw naar ons omdat Deborah en haar broer en zijn vrouw een halve marathon hier in Logan gingen rennen. Die zondag moest ij voor het eerst naar de kerk. Iedereen was netjes gekleed. We gaan naar een mormoonse kerk, het duurt 3 uur, het eerste uur luisteren we naar allemaal mensen die iets vertellen. Het tweede uur ga ik in een groepje met jongens en meisjes van mijn leeftijd in een lokaaltje en leren we over het geloof. Het laatste uur zit ik met meisjes van 15 tot 18 in een lokaaltje en praten we over het geloof. 
Die week eerna moest ik voor het eerst naar school. Ik begin ma, di, do en vrij om 7:30 en ben ik klaar om 2:45. Op woensdag begin ik om 8:40 en ben ik klaar om 2:45, alle lessen duren die dag maar 40 minuten(normaal 50 minuten). We hebben 4 lesuren en dan van 11:05 tot 12:05 (op woensdag van 11:35 tot 12:35) pauze en dan hebben we nog 3 uur. De vakken die ik heb zijn: film studies, psychology, modern novel, german, theatre arts, US goverment en als laatste foundations(kunst). 
De eerste 2 weken ging ik met een gele schoolbus naar school en at ik lunch in de kantine op een dienblad met verschillende vakjes, net zoals in films. Mijn motto was: volg de menigte dan kom je er wel. En zo liep ik elke dat hele omwegen omdat ik verkeerde personen, die niet in mijn klas zaten aan het volgen was.
Het eten hier is niet echt heel lekker, het brood al helemaal niet en de chocolade is ook niet te eten. In de avond gaan we vaak uit eten(alle restaurants zien eruit als weg restaurants) en soms eten we thuis. Maar als we thuis eten zijn het makkelijk te maken dingen waar je bijwijze van spreken alleen water bij hoeft de doen. 
Ik ben ook voor het eerst naar een football game geweest en ik moet eerlijk zeggen dat ik er echt niks aan vond. De spelers rennen voor 8 seconden en dan ligt het spel stil voor 25 seconden en dan rennen ze voor 10 seconden en dan ligt het weer stil, zo gaat het 2 uur door. Iedereen vind het fantastisch en het is ook wel heel gezellig met alle scholieren in het publiek maar de sport is heel saai (behalve al het beuken, dat is wel leuk om te zien).
Ik heb vaak discussies met Clay want hij vindt dat de VS het beste land van de wereld is, maar aangezien hij nog nooit ergens anders is geweest vind ik niet dat hij mag oordelen! Ik vind dat school hier maar onzin is, alles is makkelijk en je krijgt heel makkelijk een A(10). Het is namelijk zo dat er gestemd word over de moeilijkheid van de school en wanneer er in een klas te veel onvoldoendes vallen kan de leraar ontslagen worden, daardoor geven leraren vaak hoge cijfers. Je krijgt al vaak een cijfer voor alleen al huiswerk doen, je als vrijwilliger aanbieden voor een debat in de klas etc. School vind ik dus maar slecht geregeld.
Ik heb tegenwoordig een "ride to school", ik rij met een andere uitwisselings student uit Frankrijk(Chloé) mee. Haar host broer rijdt de auto en haar host zusje en een vriendinnetje van haar rijden ook mee. Ik ga veel met Chloé om, want we kunnen veel met elkaar delen over wat anders is dan in Europa. Ik ga ook veel met de vrienden van haar host broer om. 

Liefs Wieke